Vanmorgen zitten we opgepoetst aan het ontbijt want we gaan op familiebezoek. Pammy is gelukkig helemaal opgeknapt maar heeft, door haar ervaring van gisteren, toch maar gekozen voor een veilig ontbijtje.

We hebben om 13.00 uur met onze familie afgesproken dus besluiten we voor die tijd een bezoek te brengen aan de straat waar onze vader ooit in Jakarta heeft gewoond. Hij heeft ons vroeger precies uitgelegd hoe de indeling van het huis was en in welke straat het gebouwd was, namelijk Jalan Palmeriam. Helaas is het huis lang geleden in rook opgegaan.

Herman weet nog precies waar het is. We zijn er tijdens onze reis in Indonesië in 2009 ook al eens geweest. Dit keer steken we het spoor, dat de wijk Palmeriam in tweeën splitst, over. We lopen door een soort poort tussen marktkraampjes en komen rechtstreeks bij de onbewaakte spoorwegovergang terecht. Gelukkig worden we door toezichthouders gewaarschuwd anders waren we blindelings het spoor overgestoken. Er kwam namelijk net een trein aan denderen.

We lopen tussen de vrolijk groetende bewoners van de wijk door het wijkje en proeven de sfeer van weleer. In gedachten zinken we terug naar de tijd dat onze pap hier als jongetje op straat speelde. Heel erg veel zal er in de tussentijd niet veranderd zijn. Het zal misschien wat voller bebouwd zijn. We hebben er allemaal een heel apart gevoel bij.

Na ons bezoek aan Jalan Palmeriam rijden we richting de wijk waar oom Kobus woont. Onderweg stoppen we bij een bloemenwinkel en kopen er een mooi bloemstuk. Patty heeft wat kleine kadootjes vanuit Nederland meegenomen.

Het is nog een heel gezoek naar de straat waar oom Kobus woont. We zijn al eens eerder bij hem geweest maar in de tussentijd is hij verhuisd naar een ander adres. Uiteindelijk legt onze nicht Anita telefonisch aan Herman uit hoe hij moet rijden. Op de afgesproken tijd komen we op het juiste adres aan. Renee staat klaar om ons te ontvangen. Het is voor sommigen van ons wel even slikken om de verwantschap met pap in oom Kobus te voelen. We missen hem nog steeds. We worden hartelijk begroet door onze oom en nichten Renee, Jasmin en Anita. Tot onze verwondering is tante Lies er ook. Heel speciaal om haar ook te mogen ontmoeten. Ze spreekt vloeiend Nederlands en dat maakt het communiceren erg makkelijk.

Op tafel staat een uitgebreide rijsttafel klaar en we mogen meteen aanvallen. Het smaakt ons enorm goed. We vertellen over onze reis over Sumatra en laten de foto’s die we hebben gemaakt zien op onze laptops. Het is een gezellig weerzien in het mooie nieuwe huis van oom Kobus. Rond 16.00 uur is het weer tijd om te gaan. We bedanken onze lieve familie voor de hartelijke ontvangst en vertrekken.

Onderweg naar het hotel bezoeken we nog twee shoppingmalls. We hebben het al gauw bekeken en besluiten terug te gaan naar het hotel. Vanavond, na het eten, reorganiseren we onze koffers en bekijken we of we ze op gewicht kunnen krijgen.

En dan is onze laatste nacht in Indonesië aangebroken…..