Omdat de website er weer een paar dagen uitgelegen heeft kon ik weer geen verslag op het reislog zetten. Jammer, eigenlijk is het een beetje vreemd om jullie nu nog verhalen te laten lezen. Voor degenen die het toch nog leuk vinden om ze te lezen zet ik de laatste verslagen en foto’s er toch nog op.

We zitten vanmorgen allemaal heerlijk uitgeslapen aan het ontbijt. We kijken in het restaurant van het hotel eens om ons heen en zien dat we uit verschillende soorten ontbijt kunnen kiezen. Fruit, luxe broodjes en zoetigheden, Chinese en Indonesische rijsttafelbuffetten. Het Indonesische rijsttafelbuffet vinden Danny en ik er erg goed uitzien. We kiezen van alles wat. Het smaakt ons enorm goed, we genieten ervan niet wetende dat ik later op de ochtend spijt heb dat ik niet gewoon brood of fruit heb gegeten.

Rond 10.00 uur staat Herman voor de deur om ons naar Bogor te vervoeren. Vandaag brengen we een bezoek aan de Botanische tuin en een atelier waar Wajangpoppen worden gemaakt. Bogor is tevens de geboorteplaats van onze vader. Patty is er nog niet eerder geweest en is nieuwsgierig naar de stad. Het is prachtig weer. De zon schijnt en als we in Bogor de auto uitstappen voelen we dat het echt wel wat graadjes warmer is dan dat we de afgelopen weken hebben meegemaakt. We lopen al gauw te puffen en zoeken zoveel mogelijk de schaduw in het park op.

In de Botanische tuin (anno 1817) staan eeuwenoude bomen. Het is een goed onderhouden park waar vooral in de weekenden en vakanties veel mensen hun ontspanning zoeken. Zeg maar een soort Vondelpark maar dan in Indonesië. De immens oude hoge bomen zijn indrukwekkend om te zien.

Er lopen veel scholieren rond die van school uit opdracht hebben gekregen mensen te interviewen. Tja, als toerist ben je dan een gewilde prooi. We worden steeds aangeklampt en ondervraagd en daar horen natuurlijk ook de nodige fotoshoots bij. We wandelen rustig door het park. “Het is warm….. pffff…. toch wel heel erg warm!”, vind ik. Ik begin enorm te transpireren en wordt even later beroerd. Om een lang verhaal kort te maken: Ik word zo beroerd dat ik weinig van het park heb gezien. Alleen de toiletten heb ik van binnen en van buiten bezocht. Of het door de warmte komt of het uitgebreide ontbijt van die ochtend óf een combinatie van beiden, weten we niet. Ik word in ieder geval behoorlijk ziek. Uiteindelijk beland ik op een rustplek achter het toiletgebouw alwaar ik als een uitgeknepen spons ruim een uur lig bij te komen.

Nadat ik weer een beetje ben opknapt keren we terug naar het hotel. Onderweg komen we in noodweer terecht. Tropische regenbuien met heftige bliksem en keiharde donderslagen. We zijn blij als we zonder kleerscheuren het hotel bereiken. Pam kruipt direct in bed en de anderen besluiten om de haven van Jakarta, Sunda Kelapa, te gaan bekijken.

Na afloop bezoeken ze Batavia café. Vroeger was dit gebouw een opslagplaats en warenhuis. In 1992 kreeg het gebouw een grondige renovatie en werd het omgetoverd tot een luxe eetcafé. De eigenaars hebben hun stijl goed gekozen. Alles in dit café ademt de sfeer uit van de laatste periode van de tijd dat Jakarta nog Batavia was. Er hangen enorm veel oude foto’s van beroemde mensen uit vervlogen tijden.

De avondmaaltijd wordt in het hotel genuttigd. Morgen bezoeken we onze familie in Jakarta. We kijken er enorm naar uit.