Eindelijk internet! De afgelopen dagen hadden we geen internetmogelijkheden, dus bij deze bezorgen we jullie meteen wat leesvoer. Hopelijk lukt het me om er ook nog foto's bij te plaatsen. We verblijven momenteel op Samosir eiland aan het Tobameer. Het is hier prachtig.

Rond 7 uur zaten we fris en fruitig aan het ontbijt. We hebben vannacht allemaal geslapen als een roos in de comfortabele kingsize bedden. De internetverbinding liet wat te wensen over. Vandaar dat we geen foto's op het reislog konden laten zien.

Het ontbijt was heerlijk. We konden kiezen tussen een Indonesisch ontbijt en een ontbijt met brood. De nasi goreng met een soort sajoer van groenten was lekker.

Er was eerst sprake van dat we een weekendtas met de hoognodige spullen mee konden nemen en dat de koffers achterbleven in het hotel. Bij onze volgende bestemming worden we namelijk met een bootje over gevaren. Hals over kop werden de koffers weer open geritst en spullen uitgezocht voor 2 overnachtingen in de....... Jungle! Vandaag maken we een rit van 6 uur naar het National Park in Tangkahan. Het is de bedoeling dat we daar een tocht door de jungle maken op olifanten. Willen we dat eigenlijk wel? Is dat niet té toeristisch? We moeten nu beslissen want de olifanten moeten worden opgehaald en naar de opstapplek gebracht worden. We doen het gewoon. We zien wel.

Rond 8.00 uur stond Ucok met z'n busje voor de ingang van het hotel. Met een wagen vol koffers en tassen rijden we het razende verkeer in. Onderweg kopen we een Indonesische sim kaart, flessen water en wat versnaperingen voor onderweg. Na een tijdje rijden we over de welbekende wegen met grote gaten en hobbels en bobbels. Af en toe stoppen we en worden driftig alle fototoestellen tevoorschijn gehaald. We lijken net een groep Japanners. Onderweg kijken we onze ogen uit. We passeren vooral rubber- en palmolieplantages. Ook de stalletjes met veel gekleurd fruit en veel soorten groenten. Groepjes schoolkinderen in uniformpjes lopen langs de weg terug naar huis. Soms een moeder op de scooter met 4 schoolkinderen achterop. Grappig wat de mensen allemaal op hun scooter vervoeren. Wat een bezig volkje! Hier rijden vooral scooterbejahs. We zien ook de vele bouwstijlen en afval en rotzooi langs de weg.

In een dorpje houden we een sanitaire stop en kunnen we eventjes de benen strekken en wat drinken. We lopen nog even langs de kraampjes met de vele soorten koopwaar.

Wat is het heerlijk dat we een busje met airco hebben, want de Matulessy's druipen wat af. Continue lopen we ons droog te deppen met washandjes en Danny zelfs met een handdoekje.

Rond 14.00 uur bereiken we onze bestemming. Het bootje dat ons over zou varen heeft plaats gemaakt voor een enorme lange hangbrug. Onze koffers mogen dus wel mee en worden door een aantal mannetjes op de schouder gedragen. Over de lange hangbrug over een wild kolkende rivier, waar maar 6 personen tegelijk overheen mogen lopen, komen we aan bij onze hutjes van Mega Inn Hotel midden in de jungle. Na eerst wat gedronken te hebben bij het 'restaurantje' worden we naar onze kamers begeleid. Dit keer geen hotelkamer met kingsize bed maar een hutje met een bed met klamboe, een openluchtdouche- en wc. Gelukkig wel 24 uur elektriciteit. Erg primitief maar we vinden het prima.

Een uurtje later staan we langs de rivier waar de olifanten op ons staan te wachten. Op de rug van de olifanten zijn zitjes gemaakt van metalen buizen. Met een beetje argwaan bekijken we de dieren van een afstand. Uiteindelijk zien we dat de dieren goed luisteren en na het voeren van een banaantje zwichten we. De olifanten gaan letterlijk door de knieën om ons op hun rug te laten stappen. Een hele klim maar we redden het. Wat een enorme kolossen! Ze luisteren goed naar hun drivers. De olifanten worden door de snelstromende rivier geleid. Af en toe klimmen ze de oevers op de jungle in en schudden we heen en weer op hun brede ruggen. Ze hebben een ontembare honger en plukken met hun slurven grote pollen gras uit de grond. Hun drivers moeten soms moeite doen om ze weer het rechte pad op te krijgen. In hun driftige taaltje commanderen ze de dieren alle richtingen op. Soms, als de dieren uit de pas lopen, worden er iets hardere maatregelen getroffen en gebruiken ze een haak die ze in hun dikke huid prikken. We hebben niet het idee dat de dieren het vervelend vinden. Na een tocht van een uur komen we aan bij de plek waar de dieren 'wonen'. We stappen af en drinken wat bij het restaurantje.

Het is de bedoeling dat de olifanten een bad nemen in de rivier en dat wij hun daarbij een handje helpen. Eerst moeten de dieren hun ontlasting kwijt. Ze poepen uit gewoonte op een vaste plaats langs de rivier. Als het niet lukt verdwijnt de arm van één van de drivers in het poepgat van de olifant. Hij haalt er grote ronde drollen uit die op een grote berg compost verdwijnen. De compost gebruiken ze om hun gewassen mee te bemesten.

Gewapend met borstels lopen we de rivier in om de dieren af te schrobben. De dieren blijven rustig op hun zij in het water liggen. Ze vinden het heerlijk. Op commando draaien ze zich op de andere zij. Er is een babyolifantje bij die ondeugend tetterend rond rent. Hij is wat angstig voor het water in de rivier, maar wordt er door de drivers toch ingejaagd. Het hele tafereel hebben we op film gezet. Deze dag hadden we echt niet willen missen. Het was een hele belevenis om op de olifanten te mogen rijden.

Te voet begeven we ons terug naar onze hutten. Onderweg plukken de gidsen van alles uit de bomen en struiken om ons te laten zien, proeven en voelen. Cacao, limoentjes, lychees, specerijen etc. Er hangt een dreigende lucht boven de 'moentijns', zoals ze hier het Engelse woord mountains uitspreken. Het druppelt af en toe maar de regen barst nog niet los.

Het douchen was een hele beleving. Koud water uit een slang uit de muur en gewoon in de open buitenlucht. Het is even wennen maar we frissen er enorm van op.

's Avonds eten we eenvoudig gebakken rijst met omelet op het 'platje' van het restaurantje. De dorst wordt gelest met heerlijk gekoelde Bintang. Het was een topdag!