Jullie kennen het wel. Het verlaten van het huis als je met vakantie gaat is altijd wat beladen met stress. Zijn alle beveiligingsmaatregelen v.w.b. het huis getroffen? Nog even een ronde door het huis lopen. Zijn er niet per ongeluk spullen die mee moeten in de koffer blijven liggen? Op tijd vertrekken want rond 6.00 uur ’s morgens begint het verkeer al aardig dicht te stromen!

Uiteindelijk rijden we dan iets later dan gepland richting Schiphol. Ojee, omdat het mistig is zijn de spitsstroken gesloten en begint het verkeer ter hoogte van Beverwijk al aardig op te stropen. Via sms weten we dat de anderen ook tussen het stapvoets rijdende verkeer staan. Als we uiteindelijk de A4 opdraaien lost de file als sneeuw voor de zon op en komen we toch op tijd op Schiphol aan.

We ontmoeten elkaar bij Gate 3. Na afscheid te hebben genomen van Henk, Lisanne en Justin begeven we ons richting de paspoortcontrole. Patty kijkt nog even achterom en pinkt een traantje weg. Vol vertrouwen laat ze haar gezin achter. Als ze zich maar aan hun taakverdeling houden gaat alles goed.

Het wordt een lange reis. Amsterdam-Singapore-Medan, 14 uur vliegen. Een vuurdoop voor Patty die voor het eerst per vliegtuig reist. We worden hartelijk ontvangen door de traditioneel geklede stewardessen van Singapore Airlines. Het opstijgen verloopt als van een leien dakje en voordat we er erg in hebben zitten we al aan de lunch: rijst met Ajam Sanur. De gehele reis worden we regelmatig van een natje en een droogje voorzien.

We vliegen dwars door de tijdzone heen zo het duister in en bereiken rond 6.00 uur ’s morgens Singapore. We zoeven beheerst de landingsbaan op. Patty kijkt verbaast: “Is dit alles?” Tja, we hebben toch echt wel eens anders meegemaakt.

Binnen 2 uurtjes zitten we alweer in het vliegtuig van Silk Airlines, onderweg naar Medan, de hoofdstad van Sumatra. Ook nu worden we weer voorzien van de nodige versnaperingen. We ploffen zowat uit elkaar.

Om 7.30 uur landen we op de luchthaven van Medan. Aldaar de bekende rituelen bij de loketjes voor het aanschaffen van de visums en bij de paspoort controle.

De koffers liggen al keurig verzameld op de bagagekar. Buiten worden we ontvangen door Ucok, onze chauffeur voor de komende weken. Koffers in het busje en binnen no tome bevinden we ons tussen de scooters en toeterende auto’s op weg naar het reisbureau alwaar de reis nog eens wordt doorgesproken. Oei, bijna een botsing met een auto die ons brutaal de pas afsnijdt. Met zware oogleden horen wemaar half wat de medewerker van het reisbureau ons vertelt. Na een half uurtje vertrekken we dan eindelijk richting Grand Angkasa Hotel alwaar we vermoeid neerploffen op de kingsize bedden op de hotelkamer.

Rond 20.00 uur wordt Erik door Ucok afgezet bij het hotel. ’s Avonds hebben we met z’n allen heerlijk gegeten in het restaurant van het hotel.

Rond 22.00 uur kruipen we vermoeid in bed. Morgen vroeg op want Ucok komt ons rond 8.00 uur ophalen.